Installatie
2017

In het werk van Sergei Tcherepnin wordt geluid tastbaar gemaakt. Zijn werken, Body Bound Notations: Parade (2015) en Neptune’s Ribbon (2015), bestaan uit een reeks fictieve patronen van muzieknotatie geschilderd op linnen doeken. De werken doen denken aan uitvergrootte vellen bladmuziek. Gekrulde gietsels van messing en koper zijn aan de voorzijde op deze doeken bevestigd. Ze zijn gekoppeld aan omzetters, die elk een eigen geluid voortbrengen. Als ze aangeraakt worden, versterkt het metaal het geluid zodanig, dat de muziek fysiek voelbaar wordt en de toeschouwer een acteur wordt in het afmaken van het werk. Deze partituur-schilderijen worden zo instrumenten/speakers die geactiveerd en gespeeld kunnen worden door de bezoekers. In Why Patterns? waren twee Body Bound Notations opgenomen.

De drie andere werken, een serie van houten kisten bedekt met een doek waar draden uitsteken, waren speciaal voor de tentoonstelling ontwikkeld. Wanneer deze draden worden aangeraakt brengen ze licht en geluid voort. De toeschouwer kan zo een eigen ritmische compositie maken. In de kisten zijn visuele composities te ontdekken, mini-theaters gemaakt met onder andere foto’s, metaal, stokjes en draden. Zowel de twee Body Bound Notations in deze tentoonstelling als ook de nieuwe muzikale lichtlantaarns lieten de bezoekers ervaren hoe ze geluid kunnen beïnvloeden en er zelf beïnvloed door kunnen worden. De gebruikelijke scheidslijn tussen kunst en publiek wordt opgeheven. Horen en zien verandert van passieve bezigheid, waarbij je kunst ondergaat, in een actieve bezigheid waarbij je het kunstwerk zelf afmaakt.