Fotografie
2022

Paper Children 35 – 38 is een fotoserie die Hardy Hill speciaal voor zijn
tentoonstelling in het verlaten filmtheater van het Schuttershof maakte. Deze serie is onderdeel van een groep werken waarvoor Hill getekende figuren uitknipt en die vervolgens in verschillende settings fotografeert. Voor deze nieuwe serie vervult dezelfde gevleugelde en geslachtsloze persoon de hoofdrol in een scène die uit vier beelden bestaat. In drie van de foto’s zien we hoe de hand van de kunstenaar de vleugels van zijn eigen schepping afrukt. In de vierde en laatste foto zien we de protagonist met volledig afgerukte vleugels. Het meest alarmerend aan dit alles is misschien wel dat het slachtoffer niet ontdaan lijkt te zijn door zijn kersverse verminking. Integendeel: in Paper Children 38 wordt de dader wellustig gezoend.

‘Paper children’ is ook de naam van een anime-genre waarbij de bekende Japanse karakters worden uitgeknipt en worden geënsceneerd op een manier waardoor het lijkt alsof ze onderdeel zijn van de omringende ‘echte’ wereld. Vaak nemen ze grove seksuele poses aan. Menselijk verlangen lijkt in deze anime-afbeeldingen tot het uiterste te zijn geabstraheerd: het opwekken van een opwindende, natuurgetrouwe illusie is vervangen door het visueel benadrukken van nepheid.

De werken doen ook denken aan de beroemde Cottingley Fairies, een reeks foto’s van ‘elfjes’ uit de jaren tien en twintig van de vorige eeuw. Deze afbeeldingen, gemaakt door twee nichtjes van 9 en 16 uit het Britse Cottingley, werden voor korte tijd wereldberoemd omdat velen ze zagen als concrete bewijzen dat bovennatuurlijke wezens bestonden. Het is vandaag de dag moeilijk te geloven dat deze naïef ogende, uit karton geknipte elfjes voor zoveel oproer zorgden. De hedendaagse ‘elfjes’ van Hill komen even gekunsteld over als hun 20e-euwse voorgangers, maar zijn vele malen melodramatischer en grimmiger.